“Zoeken… en vinden, lange weg naar succes”

In Leuven, waar Filip Germaanse filologie studeerde, volgde hij ook een cursus analoge fotografie. Zijn eerste beelden waren straatfoto’s in de stijl van Henri Cartier-Bresson en Elliott Erwitt. Maar gaandeweg kwamen er steeds meer onderwerpen en inspiratie bij, met de opkomst van de digitale fotografie en nieuwe camera’s. Hij probeerde verschillende merken uit, zonder zich meteen een professionele camera te kunnen veroorloven.

Ook zonder studio of dure software bleef fotografie lange tijd een hobby van zorgvuldige verkenning. Zelfs modefotografie voor de Square2 Boutique hoorde daarbij. Uiteindelijk bleef Filips grootste interesse echter de “kunst” van het fotograferen, eerder dan het beroep van opdrachtfotograaf.

Sommige beelden of reeksen lenen zich uitstekend voor hoogwaardige kunstdrukken achter acrylglas. Het conventionele beroep van fotograaf boeit Filip vandaag minder: hij blijft liever de eigenzinnige autodidact.

Het Begin

Van beelden gemaakt tijdens en na de studietijd in Leuven, over de eindrondes van het WK voetbal in 2006 en 2008, tot de eerste digitale foto’s — met een tentoonstelling als gevolg.

Van Zwitserse (sub)urbane fotografie, architectuurwandelingen en bezoeken aan oude nederzettingen tot kunstdrukken.

In het begin trok Filip Firlefijn met een analoge camera de straat op voor momentopnames van mensen. Later richtte hij zich met een kleine zakcamera op straten, dorpen, steden en architectuur. Uiteraard deelde hij ook vaak beelden uit het Berner Oberland, waar hij woont, op sociale media. Deze foto’s werden niet alleen met een zakcamera gemaakt, maar ook met de spiegelreflexcamera’s die hij kon gebruiken.